Brot úr sögu Iðnsveinafélags Skagafjarðar
Fimmtudaginn 11. febrúar 1965 voru nokkrir iðnsveinar mættir á fundi heima hjá Birgi Dýrfjörð, Knarrarstíg 4, Sauðárkróki, til þess að stofna iðnsveinafélag fyrir Sauðárkrók og nágrenni.
Eftirfarandi menn höfðu tilkynnt þátttöku sína í félagsstofnuninni og skoðast þeir því hér með stofnendur:
- Erlendur Hansen, rafvirki
- Jón Friðriksson, húsasmiður
- Haraldur Friðriksson, rennismiður
- Birgir Dýrfjörð, rafvirki
- Þór Þorvaldsson, húsasmiður
- Hjalti Guðmundsson, húsasmiður
- Valur Ingólfsson, húsasmiður
- Bragi Þ Sigurðsson, vélsmiður
- Ingimar Hólm, rafvirki
- Jón Dagsson, múrari
- Þorbergur Jósefsson, húsasmiður
Fundurinn samþykkti eftirfarandi: „Ef einhverjum þessarra manna ber að vera aukafélagi, eða uppfylla ekki skylirði til þátttöku sker A.S.Í. úr.“
„Birgir Dýrfjörð las upp uppkast að lögum félagsins og skýrði frá nauðsyn þess að stofna félagið.“
Þannig er texti á fyrstu síðu í fundargerðarbók félagsins. Birgir Dýrfjörð var fyrsti formaður, aðrir í stjórn voru Hjalti Guðmundsson og Haraldur Friðriksson.
Tæpri viku síðar var svo haldinn frammhaldsstofnfundur í sveinafélagi Skagafjarðar og voru þá komnir frá Reykjavík tveir félagar sem unnið höfðu þá vinnu sem þurfti til að koma félaginu á laggirnar, en það voru þeir Jón Snorri Þorleifsson, formaður Trésmiðafélags Reykjavíkur en hann hafði staðfært og samið drög að lögum félagsins og Snorri Jónsson framkvæmdarstjóri A.S.Í. Kom fram í máli þeirra að stofnun félagsins væri liður í því að aðskilja gömlu meistarafélögin í launamenn og eigendur. Hafði þetta verið gert víða um land. Kristallaðist þetta í þeim ágreiningi sem spratt út af verkfallsrétti. Töldu launamenn að sá réttur væri þeim ákaflega mikils virði og á engann hátt mætti semja hann frá sér. Nýir stofnfélagar bættust í hópinn á fundinum en það voru Guðmundur Sigurðsson, húsasmiður og Sigurjón Þóroddsson, húsasmiður. Á þessum fundi óskuðu gestir félaginu velfarnaðar í störfum sínum og langlífis.
Á haustdögum árið 1965 er að sjá að félagið hafi fyrst farið til viðsemjenda sinna og byggt á samningi sem kenndur var við Selfoss en breytt honum með þrem litlum frávikum .
Næstu ár eru að sjá í gjörðabókum, ekki mikil átakaár, en eru þó haldnir nokkrir fundir árlega. Um 1970 er félaginu skipt upp í deildir, málmiðnaðardeild og tréiðnaðardeild. Deildaskipting var síðar lögð niður.
Um 1984-85 eru umræður um merki félagsins og eru þær í gangi um nokkra hríð og snúast um gerð og útfærslu allt til 1986 er núverandi merki er klárað og samþykkt. Höfundur þess er Guðmundur Gunnarsson fyrrverandi formaður félagsins.
Um 1992 eignast félagið húseignað Sæmundargötu 7a með Verkamannafélaginu Fram og síðar með Öldunni – stéttarfélagi. Um þessa fasteign var stofnað félagið Sæmundargata 7a ehf. Fasteignin var seld Sveitarfélaginu Skagafirði í desember 2014.
1992 eignast félagið 10% hlut í íbúð í Reykjavík í félagi með öðrum stéttarfélögum í Skagafirði. Nokkrum árum síðar var síðan bætt við annari íbúð og eru þær ýmist í eign sjúkrasjóða eða orlofssjóða félagana og þjóna sem slíkar.
Eftirtaldir hafa gegnt stöðu formanns í félaginu:
| Tímabil |
Nafn |
| 1965-1969 | Birgir Dýrfjörð |
| 1969-1973 | Hjalti Guðmundsson |
| 1973-1975 | Einar Sigtryggsson |
| 1975-1978 | Jón Snædal |
| 1978-1980 | Sigurður Frostason |
| 1980-1981 | Björgvin Magnússon |
| 1981-1983 | Sigurður Frostason |
| 1983-1987 | Guðmundur Gunnarsson |
| 1987-1993 | Hallur Sigurðsson |
| 1993-1996 | Sigurgísli Kolbeinsson |
| 1996-2010 | Páll Sighvatsson |
| 2010- | Björgvin Sveinsson |